Όταν τυχαία είδα αυτή τη φωτογραφία, μου ήρθαν μνήμες στο νου.


 Σάββατο, οπωσδήποτε Σάββατο, ζέσταινε ή μάνα μου νερό στο μπουγαδοτσίκαλο.

Ύστερα, το έβαζε στον κουβά, έριχνε και κρύο να μη μας ε-κάψει (μέχρι να ξεκινήσει βέβαια αυτό είχε παγώσει).

Στην καλύτερη περίπτωση το χειμώνα άναβε η ξυλόσομπα. Πρώτα σκύφταμε και μας έλουζε με πράσινο σαπούνι τα μαλλιά, ρίχνοντας νερό με το κουμαράκι, (νομίζω ότι τα ξέπλενε ελαφρώς.. γιατί που να φτάξει το νερό).