Χρήστος Μπόνης: “Πατείς με, πατώ σε” ήταν για αρκετές ώρες το λιμάνι του Αστακού

Πατείς με πατώ σε ήταν για αρκετές ώρες το λιμάνι του Αστακού από τα εκατοντάδες Ι.Χ. που είχαν συρρεύσει για να μετακινηθούν σε Ιθάκη και Κεφαλονιά με το πλοίο της γραμμής. Πέραν των οδηγών των οχημάτων υπήρχαν και δυο μεγάλα γκρουπ που είχαν το ίδιο προορισμό με αποτέλεσμα ο Αστακός να είναι μια μικρογραφία του Πειραιά.

Για μια ακόμη φορά αναδεικνύεται η σπουδαιότητα με τις πολλαπλές ευεργετικές παραμέτρους που δημιουργεί αυτή η άγονη γραμμή για τον Αστακό. Είναι σε όλους αντιληπτό ότι πέραν της οικονομικής ανάσας που παρέχει σχεδόν σε όλους τους επαγγελματίες της παραλίας του Αστακού (καφέ-ταβέρνες-φούρνος, περίπτερο) αναδεικνύει τον Αστακό σαν εξαιρετικό κόμβο μεταφόρτωσης τόσο εμπορευμάτων όσο και ανθρωπίνου δυναμικού (επιβάτες). Αλλά και από τουριστικής προβολής ακόμη (παρόλες τις τρανταχτές αδυναμίες που μαστίζουν χρόνια αυτόν τον τόπο). Μόνο η στάση η στάθμευση και η επιβίβαση των επιβατών δημιουργεί μια έστω και μικρή διαφήμιση. Αν στην πορεία βελτιωθούν κάποιες μικρές ατέλειες και παράλληλα κάποιες αδυναμίες γίνουν δυνατότητα, τότε θα έχουμε πολλά να ωφεληθούμε.
Και με την ευκαιρία αυτή (μιας και είμαι και Πρόεδρος του Συλλόγου Απανταχού Αστακιωτών) θέλω να επαναφέρω το αίτημά μας προς την Δημοτική Αρχή πριν περίπου τρία χρόνια (νεοσύστατη αυτή νεοσύστατος και ο Σύλλογος) για την δημιουργία ενός μικρού οικίσκου πλησίον της ράμπας οπού με ένα υπάλληλο για δυο μήνες απασχόληση να προσφέρει σε όλους τους επισκέπτες (επιβάτες) ένα φυλλάδιο του Αστακού (χωρίς εξαιρέσεις βεβαία και για τις άλλες περιοχές, αλλά σαν σύλλογος εμείς αναφερόμαστε στον Αστακό) στο οποίο θα αναγράφεται τόσο η ιστορία όσο και τον πολιτιστικού πλούτο που έχουμε. Μέσω της διαφήμισης κινούνται και δουλεύουν όλα. Οι εποχές της δεκαετίας του ’70 η και του ’80 όπου μόνο μέσω προσωπικών επαφών μεταφέρονταν τα μαντάτα έχει ξεπεράσει προ πολλού και κυρίως από τους ανταγωνιστές μας.
Στην επόμενη συνεδρίαση του Συλλόγου θα θέσω θέμα στα μέλη να προκαλέσουμε μια μικρή εκδήλωση για να ευχαριστήσουμε την εταιρεία που διαχειρίζεται τα δυο πλοία (πιθανόν να είναι και δυο εταιρείες) και που τα δρομολογεί ακόμη στον Αστακό.

Φωτορεπορτάζ: Χρήστος Μπόνης