Με τη Βάσω Μπίρτα δεν γνωριζόμαστε προσωπικά. Επικοινωνούμε από το περασμένο καλοκαίρι όταν με μεγάλη συγκίνηση διάβασε το λεύκωμα ¨ΣΑΝ ΝΕΡΟ ΚΥΛΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ¨.Ζει σε ένα ακριτικό νησί του Αιγαίου αλλά οι αναμνήσεις από τη Μπαμπίνη, το χωριό που γεννήθηκε, τη συντροφεύουν καθημερινά.
Η Βάσω, όμως, γράφει και στίχους. Από το τηλέφωνο μου απήγγειλε ένα ποίημα για τον κορονοϊό, το μαγνητοφώνησα και με μεγάλη χαρά σάς το παρουσιάζω.
Προς κορονοϊό.
Τι μου ’κανες κορονοϊέ
να κάθομαι στο σπίτι
να τρώω τον αγλέορα
κι ας έχω και διαβήτη.
Ποιος το περίμενε ποτέ
πως θα ’ρθει μια ημέρα
κι ότι από απόσταση
θα λέμε καλημέρα.
Σε καραντίνα είμαστε
όλοι μικροί μεγάλοι
και πρέπει να προσέχουμε
να μην το πάθουν κι άλλοι.
Βάσω Μπίρτα
καταγραφή: Άρης Μπιτσώρης