Της Γεωργίας Λιβιτσάνη.
Ένα αυτάρεσκο καθεστώς στήνει ικριώματα ανυπότακτων προσδοκιών. Φυλακίζει το αύριο.
Η δυσοσμία των σχεδιασμών, πιο έντονη και από τη μυρωδιά της πιο πρόσφατης Στάχτης. Στημένη παρτίδα σε μια πεθαμένη Πατρίδα.
-Πολιτικός κυνισμός. Αθροίζουν την ανθρώπινη ζωή σε νούμερα.
-Ότι κι αν πεις, αν σκεφτείς, αν μετρήσεις πάντα με τον ίδιο τρόπο θα δακρύσεις.