Είμασταν πλούσιοι
Μα δεν το ξέραμε
Χαμόγελο άφθονο
Κι ας υποφέραμε.
Λεφτά δεν είχαμε
Μα δέ χρωστούσαμε
Σε ένα δωμάτιο
Πόσοι χωρούσαμε!
Ελάχιστα τρόφιμα
Λίγα μα νόστιμα
Ελιά και ουζάκι
Τυρί και κρασάκι.
Ειμασταν πλούσιοι
Φτωχύναμε τώρα
Άγχος και βάσανα
Χτυπάνε με φόρα.
Οι εποχές κυλήσανε
Ήρθε η τεχνολογία
Η ζωή μας άλλαξε
Δεν είναι δικαιολογία.
Τα χωριά αφήσαμε
Δεν ξαναγυρνάμε
Όλα ερήμωσαν
Και λέμε ποναμε.
Η προσωρινη καλοπέραση
Μας έχει αλυσοδεμένους
Νοσταλγούμε παράδοση
Σε χρόνους περασμένους.
Ο χρόνος δε χαρίζεται
Γυρίζει σα σβούρα
Θαρρείς ζαλιστήκαμε
Και φάγαμε σαβούρα.
Stamatios Remis Frantzis
Το άρθρο Είμασταν πλούσιοι Μα δεν το ξέραμε Χαμόγελο άφθονο Κι ας υποφέραμε. εμφανίστηκε πρώτα στο XIROMERO PRESS – XIROMEROPRESS.GR.