Δεν φταίω εγώ, αλλά ο χρόνος που μου πήρε τη ζωντάνια.

Του Δημοσιογράφου – Συγγραφέα
Χρυσόστομου Πατούλα.

Κόρη μου μου, ξεχωριστή και Πολυαγαπημένη.
Κάθομαι στην όμορφη παραλία της Αμφιλοχίας και παρακολουθώ τον κόσμο και τα αυτοκίνητα που πηγαινοέρχονται στον κεντρικό δρόμο της πόλης. Είμαι ήρεμος και η σκέψη μου καθαρή, ξετυλίγει το χρόνο που πέρασε και έφερε τη ζωή μας ανάποδα. Εγώ, μικρός και κάθε μέρα όλο και πιο μικρός και συ κόρη μου μεγάλη, θα μεγαλώνεις κάθε μέρα σαν το ψηλό δεντρί. Οι σκέψεις μου πολλές και ανάκατες, δεν με μπέρδεψαν όμως, γιατί είχαν ζωντάνια και βαθιές αξίες.

Διαβάστε παρακάτω την συνέχεια …..