Γράφει η κα Παρασκευή Σιδερά – Λύτρα.
Για την εύηχη λέξη – ήδη ομηρικής ρίζας – αλητεία και τα συναφή της: αλήτης, αλητεύω (παράγωγα του αλάομαι = περιπλανώμαι, περιφέρομαι) θα μπορούσαν να γραφούν ολόκληρες πραγματείες – και έχουν γραφεί. Είναι γοητευτικό να παρακολουθήσει κανείς στα σωζόμενα γραπτά κείμενα τη χρήση αυτών των λέξεων ανά τους αιώνες της εξέλιξης της ελληνικής γλώσσας και την αλλαγή των σημασιών τους κατά τις συνθήκες και τις προθέσεις του χρήστη.